Deep Dish Pizza (ดีพ ดิช พิซซ่า)

ลักษณะเฉพาะของ Deep Dish Pizza

Deep Dish Pizza (ดีพ ดิช พิซซ่า) คือพิซซ่าสไตล์ Chicago ที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นเรื่องแป้งหนาแน่น และมีขอบสูงคล้ายพาย แตกต่างจากพิซซ่าสไตล์อิตาเลียนแบบดั้งเดิม นอกจากนี้ยังมีจุดเด่นอีกอย่างหนึ่งคือเทคนิคการจัดเรียงส่วนผสมแบบ กลับด้าน โดยเริ่มจากการวางชีสในปริมาณมากไว้บนแป้งเป็นชั้นแรก ตามด้วยท็อปปิ้งต่าง ๆ แล้วปิดท้ายด้วยซอสมะเขือเทศที่ราดอยู่ด้านบนสุด เพื่อช่วยป้องกันไม่ให้ชีสไหม้ระหว่างกระบวนการอบที่ใช้เวลานาน

การอพยพของชาวอิตาเลียนและจุดเริ่มต้นของพิซซ่าในอเมริกา

เรื่องราวของ Deep Dish Pizza เริ่มต้นขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 เมื่อชาวอิตาเลียนจำนวนมากอพยพมายังประเทศสหรัฐอเมริกา และเริ่มตั้งถิ่นฐานในเมืองสำคัญบริเวณชายฝั่งตะวันออกอย่างนิวยอร์ก ก่อนจะค่อย ๆ เคลื่อนย้ายไปยังภูมิภาคมิดเวสต์ โดยมี Chicago เป็นหนึ่งในจุดหมายหลักของการตั้งถิ่นฐาน

พิซซ่าเริ่มเป็นที่รู้จัก และแพร่หลายในสหรัฐอเมริกาในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 โดยร้านพิซซ่าแห่งแรกของประเทศเปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1905 ตั้งอยู่ในย่านแมนฮัตตัน เมืองนิวยอร์ก เจ้าของร้านคือ Gennaro Lombardi ผู้อพยพชาวอิตาเลียน ร้านแห่งนี้มีชื่อว่า Lombardis Pizza ซึ่งปัจจุบันยังคงเปิดดำเนินการอยู่

จุดกำเนิดของ Deep Dish Pizza ยุคสงครามโลกครั้งที่สอง

พิซซ่าสไตล์ Chicago แบบ Deep Dish Pizza ถือกำเนิดขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1940 ตรงกับช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ขณะนั้นสหรัฐอเมริกากำลังอยู่ในภาวะการจัดสรรอาหารอย่างเข้มงวด เพื่อสนับสนุนความพยายามทางทหาร และรักษาทรัพยากรภายในประเทศ

อย่างไรก็ตามสิ่งที่น่าสนใจคือวัตถุดิบหลักในการทำพิซซ่า ได้แก่ แป้งสาลี น้ำมันข้าวโพด เกลือ และยีสต์ กลับไม่ได้อยู่ในรายการอาหารที่ถูกจำกัด ทำให้การทำพิซซ่ายังคงสามารถดำเนินต่อไปได้โดยไม่กระทบต่อกฎการจัดสรรอาหารในช่วงสงคราม

จุดเริ่มต้นที่ 29 East Ohio Street เมือง Chicago

Deep Dish Pizza ถูกคิดค้นขึ้นในช่วงเวลานี้ที่อาคารสามชั้นเลขที่ 29 East Ohio Street ใจกลางเมือง Chicago เรื่องราวเล่าว่า Ike Sewell และ Ric Riccardo เจ้าของร้าน Riccardos Restaurant & Gallery ร้านอาหารชื่อดังที่ขึ้นชื่อในด้านอาหารอิตาเลียน มีแผนจะเปิดร้านอาหารร่วมกันในย่านใจกลางเมือง Chicago

เดิมทีทั้งคู่ตั้งใจจะเปิดร้านอาหารเม็กซิกัน โดยได้รับแรงบันดาลใจจากรสชาติอาหารในรัฐเท็กซัสบ้านเกิดของ Ike Sewel แต่ทว่าแผนดังกล่าวต้องหยุดชะงัก เนื่องจากในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง รัฐบาลมีการควบคุม และจำกัดการออกใบอนุญาตจำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อย่างเข้มงวด ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการเปิดร้านอาหารที่ต้องพึ่งพาการจำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์

ด้วยเหตุนี้ทั้งคู่จึงตัดสินใจเปลี่ยนแนวทางมาเปิดร้านพิซซ่าแทน โดยใช้ชื่อว่า The Pizzeria และต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น Pizzeria Riccardo ก่อนจะกลายเป็น Pizzeria Uno ในปี ค.ศ. 1955

การสร้างสรรค์พิซซ่ารูปแบบใหม่

Ike Sewell และ Ric Riccardo ทดลองสร้างสรรค์ พิซซ่ารูปแบบใหม่ ที่แตกต่างจากพิซซ่าอิตาเลียนแบบดั้งเดิม โดยใช้กระทะเหล็กหล่อที่มีลักษณะก้นลึกเป็นภาชนะในการอบ พวกเขาปรับสูตรแป้งให้มีความหนา และกดขึ้นเป็นขอบสูง เพื่อให้สามารถบรรจุชีส ท็อปปิ้ง และซอสมะเขือเทศในปริมาณมากได้

ผลลัพธ์ที่ได้คือพิซซ่าที่มีเนื้อสัมผัสแน่น หอมกรอบบริเวณขอบ แต่ยังคงความนุ่มชุ่มฉ่ำภายใน จนกลายมาเป็น Deep Dish Pizza ที่รู้จักกันในปัจจุบัน

พิซซ่าที่สะท้อนวัฒนธรรมการกินของชาว Chicago

การสร้างสรรค์ Deep Dish Pizza มีจุดมุ่งหมายเพื่อตอบโจทย์วัฒนธรรมการกินของชาวเมือง Chicago ซึ่งขึ้นชื่อว่าชื่นชอบอาหารที่มีรสเข้มข้น และอัดแน่นไปด้วยวัตถุดิบหลากหลาย

การทำพิซซ่าสไตล์นี้ต้องใช้เทคนิคเฉพาะเพื่อให้ได้รสชาติ และลักษณะที่โดดเด่น เริ่มตั้งแต่การทำแป้งที่ต้องมีความหนา และกรอบ โดยจะอบในถาดก้นลึก เพื่อให้รองรับวัตถุดิบหนาแน่น จากนั้นทำการวางชีส Mozzarella หนา ๆ ตรงชั้นล่างก่อนใส่วัตถุดิบอื่น ๆ ตามด้วยซอสมะเขือเทศปิดท้าย เพื่อรักษาความชุ่มชื้น และกลิ่นหอมในขณะอบ

เทคนิคการอบพิซซ่าถาดลึก

การอบพิซซ่าสไตล์นี้จะใช้เวลาอบนานกว่าพิซซ่าทั่วไปในอุณหภูมิที่สูง เพื่อให้แป้งสุกทั่วถึง และกรอบ พร้อมกับทำให้ชีสละลาย และวัตถุดิบมีรสชาติเข้มข้นเต็มที่ โดยต้องมีความระมัดระวังเพื่อไม่ให้ซอสไหม้ในระหว่างการอบ

เมื่อเวลาผ่านไป ความนิยมของ Deep Dish Pizza ก็ไม่ได้จำกัดอยู่เพียงใน Chicago เท่านั้น ร้านพิซซ่าทั่วสหรัฐอเมริกา และในหลายประเทศต่างนำสูตรหรือแนวคิดนี้ไปปรับใช้ในการสร้างสรรค์เมนูในแบบของตนเอง จนกลายเป็นกระแสที่แพร่หลายไปทั่วโลก